Op vrijdag 22 april komen 35 professionals samen in het Ontmoetingshuis in Veenendaal, een multifunctionele accommodatie die sinds 2014 open is. Thema van deze dag: '10 jaar IKC’s en MFA's'.

Wat heeft het opgeleverd?

Vandaag kijken we met elkaar terug op 10 jaar IKC’s en MFA’s. De volgende sprekers komen aan het woord, allen met hun eigen expertise:

• Gespreksleider Marc van Leent, de Wijkplaats, geeft aan dat het om gebouwen gaat met een gezamenlijk oppervlak van 5 miljoen m² en een geïnvesteerd vermogen van 10 miljard! "Het gaat ergens over".
• Gert-Jan ten Hoor, Adviesboog, geeft zijn kijk vanuit het gebruikersperspectief en doet verslag van zijn onderzoek onder gebruikers. Voorlopige conclusie: "Er is veel kritiek op het functioneren van MFA's, maar als we opnieuw mochten kiezen, zouden we hetzelfde doen".
• Ron Cretier, directeur Perron-3, neemt ons mee vanuit het exploitatieperspectief. Hij laat zien dat een ondernemende aanpak vanuit een centrale exploitatieverantwoordelijke (de 'baas') tot een succesvolle exploitatie leidt. Hij schrijft zelf zwarte cijfers.
• Marianne de Widt, hoofd vastgoed gemeente Arnhem, vertelt vanuit het eigenaarsperspectief. Ze deelt de problematiek rond de zeven Arnhemse MFC's; hoe kun je het zo organiseren dat er meer eigenaarschap ontstaat: “Soms lijken de MFC's van niemand!”.
• Jan Hoek, gemeente Zaanstad, geeft zijn ervaring vanuit het samenlevingsperspectief. Hij ziet MFA’s als een gearrangeerd huwelijk: "Er is te weinig liefde in het spel".

Bevindingen

Tijdens het gezamenlijke gesprek wordt de balans opgemaakt. Er zijn gelukkig goede uitzonderingen, maar over de gemiddelde multifunctionele accommodatie is men niet erg enthousiast:

• te duur
• te groot
• geen ziel
• niet erg gezellig

Conclusie is dat slopen geen optie is; we moeten er 'iets' mee! Wat dat 'iets' is, is vaak een grote puzzel.

Wat ging er mis?

In aansluiting op dit oordeel wordt de volgende analyse gemaakt:

• 'Versteend beleid'; het MFA-concept is teveel bedacht door beleidsmakers, losgezongen van realiteit en de exploitatie wordt 'rondgerekend', die klopt altijd.
• 'Wie is de klant?'; we weten slecht wat er onder de mensen leeft, het concept is teveel op gebruikers/instituties gericht. Hoe maken we een 'thuis' in plaats van een huis?
• 'Niks geleerd'; de mislukkingen en successen op de ene plek benutten we slecht voor een volgende, overal vinden we het wiel opnieuw uit. Ons collectief lerend vermogen is laag.

Wat zijn de oplossingen?

Vervolgens zijn met alle aanwezigen de volgende oplossingsrichtingen geformuleerd:

• Vaandeldrager: er is een centrale figuur nodig als spil binnen een MFA of IKC, een ondernemende persoon met gezag, gastvrij maar eigenzinnig, iemand die leiderschap toont.
• Why: het dient duidelijk(er) te zijn waarom deze MFA of IKC op aarde is. Wat bindt gebruikers en bezoekers, wat maakt deze MFA uniek ten opzichte van andere ontmoetingsplekken, waarop zeg je ja en waar zeg je nee tegen?
• Laat het schuren: van mislukkingen word je wijzer, het schept nieuwe kansen, durf nieuwe wegen in te slaan, sloop plafonds en vloerbedekking eruit, doorbreek steriliteit, neem de tijd...

Hoe nu verder?

Op basis van deze analyse en oplossingsrichtingen is er na de pauze gesproken over concrete activiteiten in Bouwstenenverband. Binnenkort wordt hier een voorstel over rondgestuurd en van daaruit gaan we verder.

Meer informatie

• Presentatie's van deze dag door Marc van Leent, Gert-Jan ten Hoor en Ron Cretier 
• Serie blogs over maatschappelijk vastgoed van Jan Hoek